|
|
TAHSİN YÜCEL / MEKTUPLAR
Seçtiklerim
Kapı birden açılıp da Abuzera içeriye girince, Medet sevinçle yerinden fırladı.
"Buyur, Abuzera, hoş geldin," dedi. "Allah senden razı olsun: en sonunda boş bir zaman buldun demek."
Abuzera gülümsedi, ama her zamankinden de yorgun görünüyordu: derin derin soluyor, gözleri de bir tuhaf bakıyordu, boş kaldığı için gelmiş olamazdı. Ancak Medet ilk düşüncesine öylesine sarılmıştı ki hiçbir şeyi görecek durumda değildi. Koynundan bir deste zarf çıkarıp Abuzera’ya uzattı.
"Hangisinden başlarsan başla," dedi.
"İyi, güzel de zaman nerede?" dedi Abuzera. "Çok mu yaşlandım, nedir, hi...
|
|
